T-90MS

Dünya genelinde her yıl onlarca yeni silah ortaya çıkıyor. Geleceğin araçları yavaş, fakat kaçınılmaz bir şekilde muharebe süreçlerini prensipte farklı bir seviyeye taşıyor. Bunun yanında piyasada en çok rağbet gören araç olarak tanklar kalmaya devam ediyor. Uzmanlara göre tankın yerini alabilecek başka bir araç bulunmuyor ve yakın gelecekte durum, değişmeyeceğe benziyor.

Bunun yanında kendi kategorisi içerisinde tanklar oldukça hızlı bir şekilde evrim geçiriyor. Bu durum, Rusya'nın ana muharebe tankı T-90'ın modernize edilmiş olan T-90MS ithal sürümünde net bir şekilde görülebiliyor.

T-90 tankı, silah piyasasında en tanınan tanklardan biri olarak karşımıza çıkıyor. Bu araca, yüksek hareket kabiliyeti ve çarpık arazide hareket ederken çok büyük yüklere rahatlıkla dayanabilen mükemmel süspansiyonu için 'uçan tank' deniyor. Ural Ulaşım Araçları Tasarım Bürosundaki (UKBTM) tasarımcıların 1980'li yılların sonu ile 1990'lı yılların başını kapsayan dönemde T-90'ı ortaya çıkarması sadece Rusya'nın değil, dünya genelindeki tank yapım sanayi sektöründe yeni bir çığır açtı. Çoğu kişi T-90'ın, konstrüksiyonu UKBTM tasarımcıları için temel oluşturan T-72B tankının modernize edilmiş bir sürümünden başka bir şey olmadığını düşünür. Gerçekten de ilk başlarda T-90 tankı, selefinin modernize edilmiş sürümü olarak geliştirildi ve hatta belgelerde bu tanka 'geliştirilmiş T-72B' denirdi. Ancak 1992 yılında tank, T-90 olarak ordunun hizmetine girdi. Bu durum bir tesadüf eseri değildi, zira yeni tankta gövde ve kulenin gabari ölçüleri, topu doldurma mekanizması gibi yalnızca ana şematik çözümler kullanıldı. Aynı zamanda bu tankta hayata geçirilen yenilikler ve tankın üretiminde yapılan işlerin hacmi, T-90 tankının yeni bir muharebe aracı olarak görülmesini sağlıyor.

Nisan 1988'de yeni aracın ilk gövdeleri tasarlandı, ardından bir yıldan daha kısa bir sürede iki adet tank, devlet (poligon) testlerine çıkarıldı. Tanklar bir buçuk sene boyunca SSCB sınırları içerisindeki Moskova, Kemerovo ve Jambıl bölgelerinde, ayrıca Harkov Politeknik Enstitüsünde testlerden geçirildi. Tespit edilen eksikler giderildi ve çalışmaları tamamlanan tank, Ekim 1990'da tamamlanan kontrol testlerinden başarıyla geçti. 27 Mart 1991'de SSCB Savunma ve Savunma Sanayi Bakanlığı, 'obje 188'in' ordunun hizmetine alınması konusunda öneri getirdi. Sonrasında Rusya'nın siyasi yaşamında yaşanan değişimlerin söz konusu kararı uzun bir süre için 'dondurmuş' olabileceği düşünülse de, 5 Ekim 1992'de, Rusya Federasyonu hükümetinin yeni ürünün 'T-90' adıyla ordunun hizmetine girmesi, ayrıca tankın ihracata dönük sürümü olan T-90S'in yurtdışına satışına izin verilmesi konusunda 759-58 no.lu kararnamesi yayınlandı.

Tank, kullanımda olduğu yıllar boyunca dünyanın birçok bölgesinde etkili bir araç olduğunu kanıtladı ve silah pazarında en çok rağbet gören örneklerden biri oldu. Düşük ağırlığının ve ebatlarının olması, yüksek hareket rezervi, su engellerini aşma kabiliyeti, sabit halde ve hareket ederken, gece ve gündüz 5 bin metreye kadar mesafelerde güdümlü füze fırlatma imkanı veren güdümlü silah sisteminin ve elektro-optik baskılama sisteminin oluşu, T-90'ı yurtdışındaki benzer araçlardan farklı kıllan avantajların sadece birkaçı. Tüm bu özelliklerinin yanında tank, yurtdışındaki muadillerine göre daha ucuz.

T-90'ın yapısında, tankın isabete en dayanıklı kısmnında 3 kişilik mürettebatın ve tank topunu otomatik doldurma mekanizmasının yer alması, 125 mm'lik güçlü top sistemi, Rus tankları için geleneksel olan alçak silüet, düşük ağırlığı ve kaprisi olmayan dizel motoru gibi önde gelen teknik tasarımlar uygulandı.

Seri üretimi sırasında T-90 tankı modernize edildi. 2005'te geliştirilmiş topun ve ileri düzey atış yapmada kullanılan otomatik doldurma sisteminin bulunduğu T-90A tankının üretimine başlandı.